31 Aralık 2015 Perşembe

Battaniyeli oglenden yilbasi aksamina :)

Sabah zor kalkatim. Mens nedeniyle halsizim biraz. Gece de nedense rahat diildim. Oglum halbuki yaramazlik yapmadi bu gece. Ama ben bu satirlari yazarken uyandi pirtik. O sebepten tam tasvir edecegim oglen gunesinuzerime vuruken uzermde battaniye elimdw kahve kupamla huzurum yerle yeksan oldu. Bir gun gecti ve aksam oldu. Simdi saat 10. Annemle babam geldi. Firinda tavuk pisirdik. Ben cikolatali muzlu ici kirmizi pasta yaptim. Pastam cok guzel olmus. Emrah da dunyanin cerezni almis. Huzurlu bir yilbasisi yasiyoruz anlicagin. Bizimki de boyle : ) hosgel 2016 e mi. Gokdeniiiz annemmmm senle beraber giriyoruz bunseneye. Elhamdulillah :)

30 Aralık 2015 Çarşamba

Yarin yilbasi

Bugun safis mervis ve nurisle bulustuk. Aksam arcadiumda madoda oturduk. Emrah uyuttu  gokdenzi. Ben olmadan ilk defa :) guzel gecti. Ozlemsm nuriyeyi. Ne zamandir gormuyodum. Kizlarnyemek yedi ben de aksam 4 te gokdenzile ikimize pisirdgm kabagi yedm. O yuzden toktum. Kendime cheesecake soyledm ama begenmedm. Kzlar da yeneklerni begenmedi. Madonun sadece sondurmasi guzel. Yarin da yilbasi. Hindi yemegi yapicam :) annemleri cagrdm. Aslinda mehlika cagrdi plan yapalm die ama mumkun diil tabii bizim icin. Evimizde gecircez😀. Istw boyle. Smdi kara sevda izliyorm. Emrah gitar calsyor. Mens olmanin mutluluguyla uzanmsm koltuga. Kucagmda kocaman bi portakal var. Babam adanadan getrdi. Hadi kactm iyi geceler.

20 Aralık 2015 Pazar

Nazli Anne giderken

Gokdenizin dis bugdayini babaannesiyle dedesinin gelcegi zamana denk getirmek istemistik. Gelirken de dede hastalandi. Bi suredir hastanede yatiyor. Durumu cok kotu degil aslinda ama nazli anne cok evhamli oldugu icin pek gelmek istememis. Ama bizim programimizi bozmamak icin gelmis. 1 hafta kalacakti ama hop oturup hop kalktigi ve elinden telefonu birakmadigi icin emrah git dedi. Onlar da gidiyolar. Ben de ne guzel gikdenizle ilgilenecek biri var diye mutlu olmustum :) simdi biraz buruldum. Bir de tuhaf bir kalabalik olma istegi var icimde. Ama yapicek bi sey yok. Pinar giderken de cok uzulmustum. Bu hafta da boyle hissedecegimi hic tahmin etmezdim :) yaslaniyorum heralde.

19 Aralık 2015 Cumartesi

Dis bugdayi pastasi

Geldi de gecti bir dis bugdayi, hedigi yahut partisi. Artik her nasil demek istersen. Bebegim senin dis bugdayini aile icinde yapalim dedik. Cok da ugrasmayalim istedik. Ben de tam bu minvalde kendimden bekleneni yaptim. Ve pastani ben yapmaya kalktim. Hem de baya dis seklinde seker hanurundan filan. Google aramalarim seker hamuruyla dis pastasi ve bilimum turevlerinden olusuyordu. Benim icin krem santi bile ilk defa tanisacagim bir malzeme. Seker hamuru neymis, nasil kullaniliyormus, nerden alinirmis... ogrendigim kadariyla keki pandispanya denilen bir kek olmaliymis. Arasina krem santi muz cikolata. Uzerine ganaj denilen bir cikolata kremasi. Seker hamurunu acma kaplama derken ortaya guzel bir pasta cikti kuzucum. Simdi telefonumdan foto yuklemeyi beceremedigim icin gosteremiyorum. Cok yorucu bir gundu. Anlamadim ben bi sey. Ayrintilari sonra anlatirim simdi misafir var. Cok optum.

14 Aralık 2015 Pazartesi

Ben aldirmak

Su anda gazi plastik cerrahi bekleme salonhnda ameliyathane onunde emrahi bekliyorum. Yine ben aldiriyoruz. Daha once melanom suphesi var diye olup olup dirildigimiz ben nuksetti. Eger oyle olmasa emrah tekrar kontrole gitmicekti. Doktoru aldir demis. Bu sefer plastikten randevu alip oyle geldik. Daha once tanidikla hallediyoduk ama doktor milleti isi bittiyse kimseye minnet etmiyor o yuzden de vazgectim. Yapicak bi sey yok. Allah muhtac etmesin kimseye. Imkanimiz var filan da allah garibanin yardimcisi olsun. Bu memlekette adamin, adin , paran yoksa isin yurumuyor. Ha bi de cankaya teyzesi modeli olursan isini gordurursun. Yani hafif cazgir, ince kasli ve saclarin sari olcak. Ustten ustten konusup enn ufak bi seyde sesini yukselteceksin. Valla ise yariyor. Ama yapamiyorum ben. Beni yaparken annemler icime eziklik eklemis. Biraz fazlaca. Ben olsam bir turam koyardm. Bizimkiler avic avuc koymus sanki. Olmuyor. Temizlikciyle bile konusurken bazen strese giriyorum. Onu desem kirilir mi bunu desem alinir mi...
  Bugun hastanede basladgm yazimi evde koltuga yayilmis bi halde bitiriyorum. Saat 11 oldu. Uykum geldi cok. Sonucumuz persembe cuma cikarmis. Insallah temiz haberler aliriz. Rabbim kimseye dermansiz dert vermesin... amin

13 Aralık 2015 Pazar

Bu hafta sonu sinemaya gittik :)

Eee yani diceksen hatirlatayim, gokdeniz dogdugundan beri ilk defa :) dun bakici adayinizin evine ziyarete gittik. Donduk annem de bizleydi. Acikmistik da. Biz emrahla pide yaptiralim dedik. Gokdeniz de annemin kucaginda uyumustu. Eve cikarken anneme belki biz biraz gezeriz dedim. Tamam dedi. Assagi indim. Arabada istersen biraz gezelim dedim. Sinemaya mi gidiyoruz dedi. Hemmen seanslara baktim. Ucarak en yakin seansa en yakin sinemaya gittik. 15 dk icinde biket almistik. Girdik zaten 20 dk reklam oynattilar. Dugun dernek 2ye gittik. Coook guzeldi. Gerci ilki daha guzeldi. Ama yine de cok eylendik. Misir yedik kola ictik:) eskiden yapmaktan sikildigimiz seyleri yapmak ne kadar mutlu etti  beni cok sasirdim bu duruma. Gokdeniz uyanmisti biraz stres olmadim diil ama hic aglamamis. Eve giderkwn aradik. Hala yemek yememisler. Biz de 2 saat gecikmeli de olsa pide yaptirdik. Evde karnimjzi da doyurduktan sonra kendj evimize geldik. Gokdenizi yatirdik. Tatli bi cumartesi.gecirmis olduk. Cok sukur :) bugun de yandal sinavi vardi. Canan ve ufukla bulustuk. Biraz gerildim eski defterler kafamda sayfa sayfa cevrildi. Hafif huzun biraz pismanlik eski gunlere ozlem filan derken donus yolunda dedim ki kendime neden kalbim gidenlere bunca takiliyorsun. Ama takiliyor. Napim:( iste boyle. Yapacak bi sey yok. Simdi uykum var. Iyi geceler....

11 Aralık 2015 Cuma

Bi kahve icmeye gelicez

Simdi 32 yasinda olsam da evlendigimi, coluk cocuk sahibi oldugumu neden kabullenemiyorum acaba? Nerdeyse 1 sene oldu buraya tasinali. Apartmandakiler bi hosgeldine gelecek oldu anneme yalvardim resmen. Anneeee beni yalniz birakma ne konusucam ben o kadinlarla! O kadinlar dedigim insanlar da cok tatli seker insanlar. Ama sorun bende. Soyle dusunuyorum onlar annemin arkadasi olmalilar. Anneme gelmeliler ben de tesadufen ugradigimda muhabbet etmeliyim filan. Hayir canim onlar simdi bebek gormeye geliyolar. Daha once bir iki salvom oldu ama bu sefer kacamadim. Once ne ikram edicem derdine dustum. Kahve icmeye geliyolarsa cikolata yetermis. Kek yapacaktim ama usenince tablet cikolata aldirdim emraha. Hayir kahvenin yaninda nasil cikolata verilir anlamadim ki. Bizim evde oyle ikramlik cikolata diye bi kavram bulunmuyor. Kahve dedigin de kupada nescafe ya da filtrekahve. Ee bu kadar mi bi cikolata. Yetmez diyodm sonra aklima geldi hosgeldine geldiklerinde bissuru sey hazrlamistik da hic bisey yememislerdi. Ayy bi anda gicik geldi. Dedim cikolata yetsin madem. Zaten gokdeniz ciglik cigliga bu gun. Simdi uyuyor. Corbasini da pisiriyorum. Geldiklerinde iki elim bi pabuca girmesin. Oyle iste bakalim. Misafir bekliyorum. 😐 bu ifade ile :)
   Ay bu arada bloguma rusyadan giris yapilmis bissuru anlamadim. Amerika israil. Bi turkiye yok. Bu blog coplugunde benim etiketten beslemeden aciz blogum okunsun beklemiyorum da nedir bu uluslar arasi trafigim onu bi anlamadim :) beni bu topraklar anlamiyor:)
    Ise baslamama da az kaldi. Bakici arayisindayim. Epey macerali oluyor. Bakalim nolacak. Eve temizlik sirketinden temizlige gelen bi.kadinin yakasina yapistm sen bak diye. Kadin teeeee kayastan geliyomus. Valla neresi bilmyorm bile. Emrah da sen iyi msn tanimadan etmeden o kadar uzaktan gelen insana israr ediyosn die biraz soylendi. Haklisin galiba ddm kadincagizi aramsam kurtarir miyim derken ertesi gun 6 defa aradi. Kimseyi arama ben gelirim dedi. Yok da diyemedim. Umarim b

9 Aralık 2015 Çarşamba

Bebegim grip oldu

Birbucuk aydir ugrasiyorum burun akintisi, hapsuruk, bronsiolit atagi, ventolinler nebulizatorler..... ama en kotusu tikali burun. Tikali burun varsa emmiyor, yemiyor, uyumuyor. Cocuk uyumak istiyor. Ama ne mumkun. Bebekler agizlarindan nefes almayi basaramiyolar. Tam uykuya dalarken o minik agiz kapaniyor ve bir ciglik. Yavrum uykudan basini tutamiyor. Niye uyuyamadigini da anlamiyor. Sininrleniyor :) yapmadigim sey kalmadi. Otri bebe sivisi aspiratoru kullaniyorum i ih. Sf daha yogundur diye her burun deligine 2,5 cc sf sikmaya basladim. Sonra aspire ettim. Okyanus suyu aldim daha siddetli puskuruyor diye. Ehhh.. Xlear diye bi sprey denedim icinde xiloz varmis. Yani bi cesit seker. Osmotik yuku daha cok burnu daha iyi acar odemi kolay cozer diye... yok arkadas napsam ne etsem o burun uyuyacak kadar acilamiyor. En son gittim psodoefedrin iceren ve bebeklere onerilmeyen spreylerden aldim. Biraz doktor cesaretiyle. En yakn arkadaslarmdan biri pediatrist. Ona sordum. Maximum 5 gun dedi. Tamam dedim. Gunde 3 e kadar kullaniliyor ben bi sefer, uyurken 12 gibi ya da en caresiz animda kullandim. Ama 5 gun cabucak bitti. Sonra caresizlik, uykusuzluk, gerilen sinirler... surekli emrahla didisme halindeyiz. Bence sf sikalim bence okyanus suyu. Hayir ellemeyelim bence emzirmelisin hayir karni tok. Ustune 2 battaniye ortelim hayir yorgan ortelim. Bence yastikla yatiralim,  yok oyle rahat edemiyor yastiksiz yatiralim ve daha neleer neleeer. E gece uzun. Kavga edecek mevzu mu yok. Hatta terliklerim onun gozunde bubi tuzagi, onun sagda solda cikarttigi tisortler ise benim icin delirme sebebiydi:) itiraf ediyorum tum bunlara katlanma sebebim su bilgidir ''bosanmalarin buyuk kismi cocuktan sonraki 2 senede gerceklesiyor''. Yani dedik sabir. Neyse konu o diil. Biz bir bicuk ay debelnip iyilestikten sonra 15 gun gwcmisti ki yeni bir birun akintisi basladi. Yine otribebe uclari havalarda ucar, sfler enjektorlere itinayla cekilirken internette okudugum bi sey geldi aklima. Kuru sogan. Gittim mutfaktan bir sogan alip dilimledim. Bi tabaga koydum ve oglanin basina oturdum. Sogan tabagini bi yaklastirmak bi uzaklastirmak suretiyle ki kokusu rahatsiz edip elini kolunu tabaga dogru atiyordu, 12ye kadar bekledim. 12ye kadar uyudu coooocugum. Inanilmazdi yani onca kargasa onca uykusuz gece cozum bu kadar yakinimda ve masum zararsiz bir sey miydi? Sogan!! Tabii bi sure sonra soganin acisi gidip kokusu kaliyor. O zaman da elimle soyle bi minciklayip tekrar suyunu cikarttim ki bu sebepten olsa gerek yastik yorgan ne varsa hatta bizim oda toptan dev bir kofte gibi kokuyordu :)  ertesi gun de cold mix diye internette sani alip yurumus ama 2 yas altina uygun diil denilen damlayi edinip kullandim. Icinde oyle bir yas kisitlamasi yazmiyor
 Ladin agaci ekstresi filan varmis. o kadar keskin bir koku da diil. Ayrica 6 aylik kullananlar da varmis. Zaten herseye muhalif bir guruh var o zararli bu olmaz diyen. Dedim efedrinli burun damlarsindan on defa daha guvenilirdir. Sadece pijamasinin omuzuna damlatiyosun. Valla biz 2 aydir ilk defa bu kadar guzel bir uyku uyuduk. Ama astim ve kronik bronsiti olanlara uygun diil. Iste booyle bir burun acma maceram daha sonuna geldi. Gokdeniz artik hasta olma lutfen :) rabbim herkesin cocuguyla beraber korusun seni de bebegim. Seni seviyorum... annen :)

6 Aralık 2015 Pazar

Kis aksami

Hava serin hava soguk. Gokyuzu maviden griye caliyor. Gunesin son demleri deymekte kis bulutlarinin arasina. Ruhum eski ruhum mavi. Ruhum yine 15inde. Ozlemle doluyum, huzurla doluyum ve anne kokusua. Basimda babamin sicacik avucu duruyor sanki. Uzun parmaklaro saclarimi oksuyor. Icim sicak icim sakin ve bi o kadar kalbim sikisir. Gecmiste kalanlarin kalan gunlerin o gunlerin kokusundan baygin. Sukur dokulir dudaklarimdan ayni yerde kalan ruhuma, hic buyuumeyen bana, kendime sarilirim. Drrin nefes alirim ve hayata devam ederim...

Pinar gitti. Bakici buldum sanki. Gokdeniz grip oldu. Anlatacak cok sey var ama sonra...

5 Aralık 2015 Cumartesi

Gecip giden mmm zamanlari mmmmmm bir yerlerde bulsam

Boyle miydi sakinin sozleri? Mirkelamdi di mi? Gokdeniz okuyosan bu satirlari hadi yaz youtubea. Yok mu? Google vardir heralde:) ah ne tuhaf 20 sene sonra belki bu teknolojiden eser kalmayacak. Neyse konum bu diil bu gece. Saat tam gece 12. Cuma gecesi en bi sevdigim. Pinarun gitmesine az kaldi. Ben tabi uzuncluyum. Bugun 9. Ay kontrolune gittik pinar ben emrah ordan kezmana gidip siskebap yedik:) gokdenize de yedirdim. Mezeler et ekmek. Ben hamileyken de gitmstk ucumuz. Bu sefer gokdenz mama sandalyesinde otururken:) foto koyamiyorum hala yoksa eklerdim. 8 kgsin cooocugum. Boyun 176cm olacakmis:) oyle diyor dr amcan. Bugun kotu bi haber aldm. Nejdet dayimin benm en buyuk daykm olur kendisi midesinde kanser cikmis. Akciger ca nedeiyle opereydi. Kurdu ama metastaz mi ikincil kanser mi pazartesi pet cekilecek. Allah yardimcisi olsun. Emrah da yeni geldi. Aksam cem yilmazin filmine gitti. Biz de pinarla kiz gcesi yaptik. Pijama battaniye tv (beyaz show). Simdi yaticaz. Umarim gokdeniz uyur cunku bu aksam 5 defanuyandi. Doktorun ayrintilarini sonra anlaticam. Iyi geceler... uyku vakti...

3 Aralık 2015 Perşembe

Eski dost, eskimeyen dost

Kac yasindaydim? 12. Sinifta saclari benim gibi kisacik kirpilmis yesil gozlu bir kiz vardi. Az konusur, dersleri iyidir, oyle kiz muhabbetine cok girmez, erkeerle bedenn derslerinde basketbol oynar. Beni de cok sevmezdi. Anlardim bakislarindan biraz kucu.ser sanirim simarik bulurdu :) e ben onun tam zitti geveze, tembel, gorece zengin cocugu filan. 7 sene okuduk ayni sinifta. Ortaokul biterken ayni siraya dustuk. Aman bir iyiymis megerse bana yardim ediyor matematik sorularini anlamiyorum ben. Daha orta 1 matematiginden anlamazken yeni konulari yapamiyorum. O bana 2 ussu 3 ne onu anlatiyor. Yaparsin sakin ol filan diyor. Benim derslerim bi iyilesmeye basladi. A aa ikimiz de edebiyat seviyoruz. Turkce kitabindaki ojuma parcalarini ilk donem bitmeden 5 defa okumiusuz. Birbirinize kitap oneriyoruz. Resat nurileri ayni melankoli gozluguyle okuyup birbirimize anlatiyoruz. Yok canim sen ud mu caliyosun ben de kanun AaaAAAAaaa!! Halbuki herkws popgitar ?!kursuna gidiyor. Cumalari tum sinif elunde gitar cantasiyla geliyor ve ayni kursa gidiyor. Hmm biz biraz farkli miyiz? Yoksa ikimiz biraz ayni miyiz? Lise universite sonrasi... iste 12 yadimdan beri tanidigjm 15imden beri en yakin arkadasim dedigim insan.. bugun geleli 3 gun oldu ne cabuk geciyor zaman. Tut tut... zaman geciyor mu demistin? 20 sene...

1 Aralık 2015 Salı

Ayarsiz insan iliskilerim

Ben 32 yasimdayim. Ama insan iliskilerinde hala 5 yasimin safligi ve 12 yasimin hayalkirikliklarini yasiyorum. Once herkese cabucak guveniyorum. Hemen sevip kalbimi aciyorum. Sonra hayal kirikligina ugrayip ugrayip uzuluyorum. Bu turlu degistiremedim bu huyumu. Mesela eve gelen yardimcilara biraz mesafeli olucam bundan sonra diyorum her seferinde kendimi ya gardrobun yarisini hatta kanepe hali cep telefonu vs verirken hatta sen goturemezsin dur ben seni eve birakayim deyip yoldangiderken buluyorum. Sonra bi anda beni ortada birakiyolar ya da islerini yapmadan gitmis oluyolar. Arkadaslarima surekki sizi seviyorum ozledim modu da yaklasiyorum. Sirtimda adanaya tasiyacam ankaradan
 Ne zaman birine usim dusse amaaan ben kim kopek ki bi sey rica ettim. E tabii bi de rica ediyorum. Zahmet olmazsa filan diyorum. Onlar da bana böccekmisim gibi davranmaya basliyor bir anda. Tabii boyle olmayan arkadaslarim var. Birinden dun bahsettim. Artik kardesm dediklerim. Onlar ayri. Aman neyse gene bir avucumu yalama durumu yasadim dun. Emrahin alinacak bir beni vardi. Birine rica ettim. Bugune kadar 100 hastasina bakmisimdir rahat. Viyle bi soguk soguk davrandi. Acaba ben mi aliniyorum dedim. Ama yok yaa hayir alinmiyorum. Mesajlarima donmemek, ilk aramamda acmamak,actiginda beni basindan savmak, tekrar aradigimda da ki kendi arayacakti musait oldugunda aramadi soguk davranmak. Hele bu doktor milleti var ya. En sevimsiz güruh yemin ederim. Bu hirsli ikiyuzlu bencil insan toplulugu. Ha bir de egomanik hepsi. Halbuko Eq hepsinde yerlerde, sosyal hayat, hastane tip disi bir yasam kirintisi gostermeyen insanlar. Beyaz onluk giymediklerinde gorunmez olurlar. Sadece doktor kimlikleriyle var olabildikleri icin. Ayy amma gömdüm ama benim babam da doktornoldugu icin ve o jenerasyonu da bildigim icin. Babamin klasigidir essegi bagla tip fakultesinin bahcesine o bile mezun olur. Anlamazdim fakultedeyken. Sonra ortada doktorum hocayim virt zirt diye dolasanlari gorunce anladim :)

30 Kasım 2015 Pazartesi

Pinar teyze geliyooor

Yarin teyzen geliyor ogluum. Sen dogdugunda, hastanede ilk gecemizde bizleydi. Yaz tatilinde focada beraberdik. Seni ona birakip denize kaciyoduk babanla:) ya da pinarla kaciyodum. Ama hep kesisim kumesinde ben vardim :) yarin geliyor. 5 gun kalacak. Cok heyecanla bekledim bu haftayi. Esi gunlerdeki gibi bol bol vaktimiz olacak insallah. Biz eskiden cook kaynatirdik. Cok eylenirdik. Saatlerce muzik yapardik bazen dinlerdik sadece. Ya da soylerdik. Edeboyat severdik. Heyecanli melankolik genclerdik. Yetenekliydok biraz egomuz yuksekti. Ama herkes gibi zayif yanlarimiz vardi baskalarindaan gizledigimiz. Ve Birbirimizden saklamadigimiz.
Yillaaaaar gecti. 20nsenelik arkadas artik kardeslik sifatini haketmistir diye dusunuyorum. O sebeple oglum teyzen geliyor.

Bebegimin uyku rutini

Bu uyku olayi beni bi darladi. 9 ayda herseyi denedik herhalde. Ilk dogdugunda omuzumuzda uyuyordu. Zaten cok da uyudugu soylenemezdi ve kucagimizdan biraktigimizda da genelde uyaniyordu. Tabii gikdenizcigim sen eger bu cumleleri ilerde bir gun okursan kolik bir bebektin ve biz ilk 3 ay gercekten cok ugrastik. Deden baban ve ben geceyi bolerdik ve omuzumuzda pispislayarak uyurdun. Neyse 2 aylik gibi inguinal herni yani kasik fitigindan ameliyat olduktan sonra biraz rahatladik. O zamanlar ben sallamaya karsiydim. Benek sallanmaz alisir ALISIR!!! aslunda ilk dogdugunda kucaga alisir diye de streslerdeydim. HAAAAYIIIR kucaginiza almayiiin!! Ne sssaççma. Tabii ki kucaga alinacak bebecik sevilecek koklanacak. Her neyse konu bu diil. Sonra ben boyle yeni anneyim ya az bagimlilik filan seni uyutma konusunda sikinti cekiyoruz ama. Dizime bi yastik koyup seni uzerine yatirip sallamaya basladim. En azindan oturuyorum kitap okuyorum. Sonra ayagimda sallamaya gitti is. Ilk baslarda iyiydi ama sonra buna da cevap vermez oldun. Sallama siddetim artti artti ARTTI aman bi baktim cocuuuum beyin sarsinti esiginde. Doktor kontrolde toksa alti temizse uyur niye uyumasin dedi. Kendinkendine uyumak tabii bajsettigimiz. Bu deneyim dedim. Sahi hic denememjstim. Uykun geldigunde emzigini veriyodum yan cevirjyordum reflu yastiginin kolcaklari arasinda sen 3 5 dk icinde uykuya daliyordyn. Ben hic bi sey yapmadan. Bu mutluluk sanirjm 2 ay filan surdu. Sonra pispislamalar, kucakta saga sola sallamalar. Hangisini yapsam ilk basta hoop gozler gidiyor ama bi sure sonra kar etmiyordu. 6 aylik filan oldugunda yatakta seni pispislayarak ya da surekli ve monoton bi sekilde eeeee ya da aaaa diyerek uyuttum. Bu eeee ya da aaaa lar bi sure sonra baya bagirmaya dondu. AAAAAAAAAAAAAAA.... arada sesim titrese kafani kaldirip bakiyodun. Nefes aldigim o kisacik anlarda gozunu aciyordun. Diyafram nefesini sayende ogrendim. Ilm baslard eee demeye basladiginda hipnotize olmus gibi uyku moduna gecen sen bi sure sonra benle braber eee ya da aaa demeye basladin :) yani yine basarisiz olmustum. Ustune de hi hasta oldun. 1bucuk ay surdu. O sirada burnun tikali oldugu icin emzigi de biraktn. Sonuc ben artik seni uyutamiyorum oglum yaa. 3 gundur gunduzleri ayagimda sallamaya basladim yine. Genelde  5 dkda uyuyosun ama korkuyorum iste. Anlatilan korkunc hikayeler var sen bilmiyosun. Cocuk 5 yasinda annesi tummm gece sabahlara kadar salliyor biraktigi anda uyaniyor filan diye!! Ben de bebekken biraz oyleymisim ayrica. Geceleri ayagimda sallamayarak kendimce onlem aldim ama ben bile inanmiyorum. Emziriyorum ki eskiden emme biterken uyurdun simdi uatakta donmeyo de ogrendin ya (9 ayda nihayet:) bir saga bir sola donup duruyorsun. Bir de yuz ustu yatip basini kaldirinca bana bakip heey baakk neler yapabiliuorum bakisi atarak oyle bi guluyorsun ki dayanamiyorum. Opucuk.gulucuk gidiklama filan. Eskiden 7bucukta uyuyan oglan 10a ceyrek kala uyumaya basladi. Ben buhranlarda emraha saldiriyorum filan :) bakalim napicaz. Su uyku egitimi denen sey de cok pahali. 1500 lira filanmis. Bugune kadar bi sekilde sikintisiz hallediyoduk da duzelir mi yine diye beklesem diyorum. Bakalim. Gorcez. Simdi sabah uykusundasin. 40 dk sonra uyandin ama geri uyuttum yoksa asiri hircin oluyosun. :) atarli oglan. Uyu bakalim. Bunca zaman sonra edindigim fikir bebek en kolay nasil uyuyorsa oyle uyut. Yoksa ona da sana da yazik :) iyi uykular melegim..

29 Kasım 2015 Pazar

Dis partisi

Dun assagi komsuya tabaklarini vermeye indim. Hayatimda ilk kez bireysel olarak bir komsuluk iliskisi icindeyim. O da songul abla sayesinde. Yoksa ben gibi yabani bir insan ancak selam veririm. Neyse yarin isiniz var mi dedi. Yook dedik biz de hayrdr dedim cevap vermedi. Allah allah diye ciktik disari. Biz hep beraber markete gidiyoduk da o esnada. Dedik heralde bize gelecekler. Bugun saat 2 gibi aradi hadi gelin emrahi da al dedi. Babam adanadan yeni gelmis dogrudan da bize ugramisti. Tabii kilolarca narenciye ve adana kebap getirmis yine.  Dedim abla babam var gitsin geliriz. Babam gitti gokdenzin yemek saatiydi biz bu defa degisjklik olsn diye mama hazirladik. Hipp organik tahilli mamalardan. Daha once hic yedirememistim gene yemedi baslangicta. Sonra ben 1 saate yakin guldurerk ve her  seferndw agzina biraz tikistirarak koca kaseyi yedirttim. Hepberaber giyinip indik ki.. gokdenize dis partisi yapmslar. Kartlar balonlar kurabiyeler. O kadar ugrasmislar. Ogretmenler gunu icin aldigimz cocegi de masalarina koymuslar. Inanamadim. Cok sevindik epeyce gulduk. Foto cekildik. Bi de hediye almislar. Goksenizin uykusu gelene kadar oturduk. O da pek mutluydu insanlarin kucaginda. Unutulmaz bir ani oldu. Oglumun surprizli bi hayati olacak anlasilan. Babyshower da surpriz partiydi dis partisi de boyle oldu. Buz 2 hafta sonra planliyoruz. Bakalim insallah. Iste boyle. Becereblrsem foto yuklicem ama telefondan yapamadim gecen gun. Simdi gokdeniz uyuyor emrah da gitar kirsuna basliyor tanismaya gitti hocasiyla :) baklm yillarin hevesi. Sonucta ne cikacak ortaya..

Bebegim yataktan dustu

Evet ikinci dususumuzu yasadik. Yataga koydum altini degistirmek icin be de cok acaip uykusu vardi sonra da uyutacaktim. Lambayi yakmak icin elimi uzattim basimi cevirdim ki havada bir gokdeniz. Dususunu gordum sol tarafina komple dustu. Basini da carpti. Cok korktum tabii. Anne! Diye bi bagirmisim annem aglayarak kostu. Sen ne ara aglamaya basladin be kadin. Beni iyice panikletti. Kucagima aldim kusmaya basladi. Ama nasil kusuyor. Daha yeni yemisti. Tabii ben daha cok korltum o kadar kusunca. Hemen canani aradim. Korktugu icin kusmustur sakin ol dedi. Hali var miydi yerde dirwkt basinin ustune mi dustu dedi. Allahtan hali vardi. Acile gitsen de saat basi cagirip bakicaklar sen evde takip et ilk 4 saat en riskli donem dedi. Uykuya meyil onemli ama cocugun o kadar cok uykusu vardi ki sakinlesunce uyuttum. Ama 20 dkda bir gidip taciz ettim hemen iyaniyor mu diye. Kusum o da bir uyuyor pamuk prens gibi. Normalde uyu desen uyumaz. 1 saat sonra da kaldirdim. Ckk sukur bi sey olmadi. Ama cok korktum. Acile gitsem tomografi cekilse bissuru radyasyon.zaten kafa kemikleri incecik. Bir de akut kanamada anlamli diilmis zaten. Neyse cok sukur. Gecti. Simdi bu oglan 9 aylik oldu daha yeni donuyor. Bir de emeklerse daha riskli. Kucagimdan kendini bir atiyor allahim. Insallah babasi gibi sakin mizacli olur ama simdilik ibreler benim yonumde..

Bu gun pazar. Sabah kalktim 8de yine yan odaya gittim sabah 6 gibi. 2 saat uyumusum. Goksenzn sesiyle uyandim. Gittim emrah uyuyor. Dedim hadi sen yana git. Ben iykumu almisim. Gokdenizin ustunu altini degistir d vit ver filan. 8 bucuk oldu. 9 gibi kahvalti yaptrdm. Yumurtasinin yarisindan fazlasini yiyerek beni mutluluktan aglatti :) yumurtanin beyazini aslinda bir yasinda ver diyolar ama ben verdim bu hafta. Bi sey de olmadi. Cunku sadece sarisini yedirmek cok zor. Yemiyor cocuk hic bisey yediremiyorum. Neyse. Elini yuzunu yikadim. Cunku kadina kadar peynir oluyor yedircem diye. Donerken ayagini kapinin koluna carptim. Ama azicik. Yani acimadi. Bence :) ayy ozur dilerim canim acidi mi dedim hoop emrah uyandi :D o cok hassas ya ben de biraz telasli ve istemeden hoyratim. Swcici algi demek. Kahvalti hazirldik. Gokdeniz beye eylencenolsun diye 2 makina camasir yikadik. Biz de o esnada kahvalti yaptik. O da donen kiyafetleri yakalamaya calisti bi siure. Tabii kisa bi sure. Aaaa ooooo iiiih lar vaslayinca biraz oyalayip yatirmaya goturdum. Simdi uyuyor. Buz de balkonda turk kahvesi  ictik :) umarim biraz uyur. Cok yorgunum cunku. 9 ayin yorgunlugu. Gecmiyor:)

27 Kasım 2015 Cuma

Bi sure once her yeni anne gibi bu blogu essiz kisisel deneyimlerimi paylasmak icin acmistim. Bi baktim ohooo ortalik tecrube paylasn blogger annelerler dolu. Dedim ki vazgec tatlim. Hele yazilarin altina daha kolay bulunsun diye etiket yapistirmaktan ayrica rahatsizim zaten. Ben de her gunumu yazsam da ilerde acip okusam bugunleri istedim. Ama ona da gucum yetmiyor. Aksam yatmadan diyorum ama yaaya kalmadan salonda koltukta uyuyakaliyorum. Eskiden 7bucukta uyurdu gokdeniz. Aksamlar bir uzun dinlenirdik film izlerdik spor yapardik. Simdi 9 bucuk filan. O uyuduktan bir saat sonra ben siziyorum. Spor da yapamiyorum. Zayiflayamiyorum da. Guya 9 aya gelice kilolar gidwrmis. Benm 3 kilom kaldi. Hic de kilirdamaya niyeti yok sanki. Aksam spor yapmaliyim ama.. cay doldurmaya.useniyorum. emrah da useniyor :) sirayla gidiyoruz filan
 Spor ha! Neyse su an gunun en keyifli anindyim. Gokdenz kahvalti yapti ve uyudu. Ben de kahve yapip oturdum simdi. Bu saatler icin kahve bagimliligim gelisti. Bir de tvde salak bi magazin haber programi var o acik.
Dun biz bahcede yaprak kovalamaca oynadik. Gokdeniz kucagimda ruzgarla ucusan yapraklari kovaladik. Daha dogrusu yakalamaya calistik. Cok komikti kucagimda kendi kosuyor gibi ayalkarini salliyor ruzgarla her yaprak ucusunda:) ben de kucagmda 8 kilo (yani umarim) bi yandan bi yana deli gibi kosuyorum. Cok komik gorunuyoruzdur.muhtemelen. ama cok eylendik. Bu sonbaharin son demlerinden bir gunu benim icin unutulmaz yapti. Cok garip bir ruh hali. Bi diptesin bi hayatinin en mutlu anlarini yasadigini dusunuyorsun. Cok sukur diyorum. Kucagimda yaprak kovalayacak bir bebek nasip oldugu icin. Sevgili blog bu gunlerimi iyi sakla. Ilerde ihtiyacim olacak :)

18 Kasım 2015 Çarşamba

10 yil

On yil olmus. Beraberligimizin ustunden tamm tamina on sene gecmis. Hic anlamadim ben bu isten diye mektup yazmis sevgilim. 10 yil nasil gecmis?  Gecmis olmasina biraz burulsam da tum bu yillari beraber yasadigim bir adamla evlenmis olmam ve hatta bir bebegimin olmasi beni cok mutlu ediyor. Soyle ki sanki bir garanti bana anilarim ve gencligime dair her an yanimda ve elimi tutan hala ayni el... neyse gelelim bugune yeni bir temizlkici geldigi icin gunduz mide kramplariyla gecti. Ama sikici kismi atliyorm. Cok guzel pembe karanfiller geldi oglen :) aksam annemler geldi. Gokdenizi uyutup disari ciktik. Ben emraha surpriz yapip cemyilmazin yeni filmine gidelim ddm saatini dilan ayarladim. Ama sevgilim benmle yemek yemeyi tercih etti. Biz de nereye nereye derken gunaydin et lokantasina gittik veee hamburger yedik. Yildonumunde hamburger mi? Evvvvet cok da guzeldi. Tbone filan vana gire diil. Camekanda servilenen etler bile midemi bulandiriyor. Tum hafta bana ne aldin diye ip icu almaya calistm ama herzamanki gibi cok silik ip uclari oldugu icin tahmin edemedim. Mesela biri (kalsigidir) hediyelik esya :) megrse bana 10 yil icin teni alyans almis :) ba yil dimmmm. Ben de ona uzaktn kumadali 4 pervaneli mutant helikopter aldm. Simdi ucurmak icin sarja taktik bekliyoruz :) eve erken donduk. Ay bu sogukta ne isimiz var diye diye. Sanirim orta yas :) cok sukur. Mutluyum...

9 Kasım 2015 Pazartesi

8 aylik maraton

Zorlu bi kosturmaca evet. Yorgunum. Ama elimde buyuyen ve buyudukce beni anlamaya baslayan bana tepki veren bir minik insan var. Ama biraz sanirim icime kapanasim var bu aralar. Sonbahardan mi acaba? Kendimi baska bir varliga oyle bir adamak ki bu.. bana ait bisey kalmadi uzunca bir suredir. Kulaklarimda surekli bir ses. Ya benim ya bebegimin. Ic sesimi dinledigim, kivrikip bukulen dumanlarini izledigim bir kahvenin bittigi zamanlari ozledim. Ilk basta bu blogu insanlara fikir olsun yasadiklarimi paylasayim diye acmistim. Ama o kadar yoruldum ki gun sonunda parka giderken yaninjza alinacaklar listesi ya da
ispanakli mama tarifi yazamadim. Sanirim bu sayfa ilerde gokdenize anlatacagim masallara ve hatirlamak isteyecegm anilara ev sahipligi yapacak. Adini da degistiriyorum. Mavidenizin annesi:)
Su anda 8 aylik ve bi disi cikmaya calisan haylaz oglum beni yildirdigi icin onu karyolasina attim. Ben de onun odasindaki koltukta oturuyorum. Buraz dinlenelim dedim. Dinlenmis :) minik ayagini karyolanin parmakliklari arasindan cikaril bagirmaya basladi. Gitme vakti..

28 Eylül 2015 Pazartesi

Bebek yapma yardımcıları :)

Gebe kalmaya çalışırken,  deneme sürecim uzayınca, öğrendiğim ve denediğim yöntemlerden bahsetmek istedim.
Öncelikle adet döngünüzü belirlemek lazım. Her ayın kaçında adet görüyorsunuz, siklusunuz kaç günde bir yineleniyor ve düzensizlik var mı. Daha sonra olası ovulasyon yani yumurtlama tarihinizi tahmin ederek ihtimali arttırmak gerekiyor. Adet gününüzden 14 gün önce yumurtladığımızı düşünerek gün hesabı yapmak gerek. Bunu çoğu internet sitesindeki hesaplayıcılardan yapabilirsiniz.  Ancak benim gibi düzensiz sikluslara sahipseniz hesap yapmak oldukça zor. Göğüslerde hassasiyet, karın şişliği, kasıklarda ağrı, vajinal akıntıda değişiklik, vücut ısısı ölçümü gibi yöntemler de mevcut olmakla birlikte en pratiği yumurtlama kitleri.

Ben kendime yumurtlama kiti diye satılan Lh kitlerinden almıştım. İdrarda yumurtlama öncesi mevcut olan luteinizan hormon miktarına bakarak size yumurtlama zamanınız söylüyor. Test pozitifse 24 saat içinde ovulasyon yani yumurtlama  gerçekleşiyor. Ben Fortel ovulasyon testini 30 küsür liraya almıştım. Farklı markalar mevcut. Çok pahalı olanları var fakat sistem aynı olduğu için gerek yok.

Olası yumurtlama tarihlerinizde düzenli ilişkiye girmek gerek fakat çok sık ilişki sperm kalitesini bozduğu için önerilmiyor. Sperm hücresi iki üç gün canlı kalabiliyor bu yüzden gün aşırı ilişki öneriliyor.

İlişki sırasında herhangi bir krem kayganlaştırıcı vs kullanmamak gerekiyor. İlişki pozisyonları için en çok kadının sırtüstü yattığı pozisyon öneriliyor. Ve sonrasında da bir süre sırt üstü yatmak, hemen ayağa kalkmamak ihtimali arttırıyor.

Ve en önemlisi işin psikolojik boyutu. Hamile kalmalıyım diye zoraki ilişkiye girmemek lazım. tabii söylemesi kolay uygulaması neredeyse imkansız. Ama stres altındayken gerçekten olmuyor. Tıp fakültesindeyken stresin hamileliği engellediğini öğrenmiştik. Kadın doğum stajımı çok ünlü bir hocanın yanında yapmıştım.gebe kalamıyorum diye gelen kadınlardan tetkikler isterdik. ertesi ay sonuç getirmek için geldiklerinde hamile olduklarını söyleyen o kadar çok hasta vardı ki şaşırmıştım. Hocam bana stresle ilgili olduğunu söylemişti. Gelen hastalar bir doktora gitmenin ve her şeyin yolunda olduğunu aslında bir engelleri olmadığını öğrenmekle beraber streslerinin azalması nedeniyle pek çok hastasının bu şekilde hamile kaldığını söylemişti. Tabii o hastalara benim ellerim uğurludur diye reklamını yapıyordu o ayrı mevzu :)

İnternette soğan kürü, incir kürü diye pek çok öneri var. Gerçekten bazı durumlarda işe yarıyor. Mesela vücudunuzda östrojen düşüklüğü, prolaktin fazlalığı vs gibi durumlarda ona göre bir kür uygulandığında evet. Ama ne kadar işe yarar, kimde işe yarar herhangi bir çalışma yok. Literatürde dayanakları olmayan bu yöntemleri denemekten bence zarar gelmez ama sadece bunlarla yetinmemek gerek diye düşünüyorum.

Özetlemek gerekirse:
1. Çocuk istediğinize eminsiniz ve korunmayı bıraktınız. Doğum kontrol hapları ile korunmayı bıraktıktan bir kaç ay sonra düzenli yumurtlama başlayacaktır. Ama hemen o ay da olabilir tabii.
Öncelikle bir kadın doğumcuya gidip gerekli testler ve muayene yaptırılmalı.
2. Düzenli adet oluyor musunuz?
3. Adet döngülerinizde yumurtlama gerçekleşiyor mu? Lh kitleri ile bu soruya cevap bulabilirsiniz ya da vücut ısısı artışı, vajinal akıntı değişiliği gibi geleneksel yömtemlerle.
4. Tahmini yumurtlama zamanında düzenli ilişkiye girdiniz mi?
evet hepsini yaptım ama hala olmadı diyorsanız doktora bir daha gitmek gerekebilir. 1 seneden önce genellikle tedaviye başlanmıyor ama ortada bilinen bir engelleyici faktör varsa durum değişir tabii.

Ve biraz kader kısmet, herşeyin bir zamanı var diyerek sakin olmalı.. En kısa zamanda değil belki en doğru zamanda diyerek...



3 Eylül 2015 Perşembe

Bu süreçte neler yaşadım

Bi sefer korunmadık hamile kalmışım!!!
Diyenlere gıcık olanlardansanız gebelik için bi süredir uğraşıyorsunuz demektir. Ben ilk başta her korunmadığımda hamile kalacağımı sandığım ve stresle mens olmayı beklerkenki saf hallerime acımıştım. Sanıyodum ki hemen hamile kalacam da bu çocuk nolacak da... Meğerse hiç öyle değilmiş. Peki ben bu süreçte neler yaşadım?
1. Bir iki ay sakin sakin korunmadan ilişkiye girdik. sadece adet günlerimi saymaya başladım. 5 gün kaldı.. üç gün kaldı.. olmadı yoksa... aaa adet olmuşum!!!
2. O mensturasyon siklusunun yani adet döngüsünün her gününü hatta saatini hesaplmaya başladım. işte bu gün yumurta hücreler gelişiyor, şu kadar gün sonra tüplerden fırlatılıyor. bu gün yumurtalarım çatladı takribi 36 saat içinde ilişikiye girmemiz lazım..sevgiliiiiiiim..... hıı ne seks mi? amaaan bundan sonra sevişmesek de olur artık bi şeye yaramaz, bi hafta sonra :)
3. Benim hesabımda bi yanlışlık olmalı ovulasyon günümü tutturamıyorum heralde diye internetten Lh kitleri sipariş verdim. Lh kitleri ovulasyon tarihinizi idrardaki lutenizan hormon seviyesine bakarak tespit eden pratik bir idrar testi. Akabinde ilişkye girerek şansınızı arttırıyosunuz. Tabii yanında birkaç tane de gebelik testi siparişi vermeyi unutmadım. Sanki biraz mutsuzum bu aralar.
4. Google'a hamile kalamıyorum, gebe kalmak için ne yenir ne içilir gibi cümleler yazmaya başladım. 
5. En iyisi bir doktora gideyim. Depresyona mı giriyorum ne?
6. Jinekoloji muaynem normal, ama eşimin spermiogram yaptırması lazımmış. Evet evet belki de o yüzden olmuyor. niye hep ben üstüme alınıyorum ki.
7. Ayy bi defa korunmadık hamile kalmışııım diyen arkadaşlarınız ortaya çıkmaya başlar.. Depresyonnn. Televizyonda hamile ünlüleri görüp ağlamalar, bebekli reklamları görünce bir hışımla kanal değiştirmeler.
8. Spermiogram da normal. Eeeee?!!
9. Kafana takma, takarsan olmaz. Strese girme bak stres yüzünden olmuyodur kısmındayız. Demesi, okuması yazması kolay olan ama asla uygulanamayan kısım yani. Ve depresyonun dibindeyim ama ya çocuk olursa diye ilaç da kullanamıyorum. Prozac!!!
10. Sen gibi çocuk denemesinde olan arkadaşların birer ikişer gebe kalırlar. kıskanacak olursun gönlün varmaz. sabret dersin.
11. nerdeyse bir sene oldu bir sene sonra ben de tüp bebek filan yaptırırım amaaan naapim yani öleyim mi dersin.
İşte ben bu aşamada yani 10 ay sonunda hamile kaldım. Ama olmuyor stresi çok yorucu bir şeymiş yaşadım. Allah herkese en kısa zamanda hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin.

28 Ağustos 2015 Cuma

OLMUYOR dememek lazım denemek lazım :)

    Çocuk sahibi olmak benim için ilginç bir serüvendi. ilkokulda en çok kortuğum şey kısır olmaktı. İlginç! İlkokul çocuğu ne diye oturup bunu düşünür ki:) lise civarında özgür ruhtum. yani evlenmicem dünyayı gezicem yer yatağında yatıcam filan... Hatta bir ara anneme karyolayı kaldırtmıştım :) Odamın duvarları gideceğim ülkelerin, şehirlerin resimleriyle doluydu.. Çocuk mu hiiiç işim olmaz!!
   Tıp fakületsi zaten uzun, sevgilim var evet ama evlilik filan ne gerek canım. Hatta o sıralar bana bir kabus peydah olmuştu. Durup durup rüyamda bi bebek bitiveriyor yanımda, al bu senin diyolar. Nasıl diyorum, ne zaman hamile kaldım da doğurdum, babası kim? hiiiç bi cevap yok. Ama benim içimde bir hafakanlar bir stresler.. nereye bıraksam da kaçsam, nasıl yapsam diye sürekli bebekten kurtulma planları yaptığım bir sezonluk rüya dizim oldu. Her defasında farklı maceralar ama sonunu hatırlamıyorum:) Aradan zaman geçti. Benim ''yerlerde yatan, dünyayı dolaşıp ihtiyacı olan isanlara doktorluk yapıcam, evlenmek bence sosyal gereklilik sadeceee'' diyen özgür ruhum , topuklu ayakkabılarını giyip düğün alışverişinde kendine en büyüğünden çift kişilik karyola alırken buldu kendini.
   Tabii o sıralar çömez asistanım. Nöbetten gözümü açamıyorum. 36 saatim hastanede geçiyor. Eve gelip yatıyorum ertesi sabah tekrar 36 saatlik bi mesaiye koş... zaman geçti nöbetler azaldı evet artık ufak ufak bebek sinyalleri yanmaya başladı beynimde. Ama itiraf edeyim en büyük etken etrafın ee bebek düşünmüuo musun sorusu ikincisi de Allahımm yaşım geçiyor o kadar anomali riski filan çabuk olmam lazım durumu. 
   Hadi yapalım, oldu, olmadı, deneyelim bi daha, hangi gün yumurtluyomusum filan derken 9 ay sürdü. Hamile olduğumu duyduğumda sanki üniversite sınavında 7. tercihini tutturmuş insan gibiydim. Yani bi ''aa hadi iyi iyi'' ama ''oleeyy işte bu bee'' durumu değildi. Eşimde de (ayy eşimi sevmedim, kocam.. hayır  o da olmadı adıyla mı söylesem hani gizli kalacaktı bu sefer... peki sevgilim desem insanlar yanlış anlar mı?) aynı bön bakış. Yaa iyi.. şimdi hamilesin o zaman ..öyle mi dedi. Bu kadar. sonra biz bu konuyu bi süre açmadık :)

27 Temmuz 2015 Pazartesi

BEBEK İSTİYORUM

    Asistanlıkta son yılım. E yaş da geçiyor. Artık dedim bir bebek sahibi olmak gerek. Bir yandan da etraftan yağan sorular namı-ı diğer mahalle baskısı; ''kaç yıllık evlisiniz? hıı 3 yıllık demek, bebek düşünmüyor musunuz?'' .   6 sene tıp fakültesi, mecburi hizmet, asistanlığa girdim, nöbetlerim biraz azalsın derken yaşım oldu 29. Zihnimde büyük puntolarla ileri yaş gebeliklerin riskleri geçiyor ama bir yanım ''acaba hazır mıyım?'' diyor. Kolay değil, dünyaya bir insan getireceksin ve tüm sorumluluk sana ait. Üstelik benim üniversite yıllarımdan kalma bir bebek doğurma kabusum vardır. Şöyle ki bir bebeğim varmış ve ben her seferinde o kadar mutsuz ve korkmuşum ki, o bebeği bir yere bırakıp kaçma planı yaparken uyanıyorum :). Yani hiç bir zaman Allahım anne olmalıyım, bunun için dünyaya geldim gibi bir ruh halinde olmadım. İşte ben bu sorularla zaman geçirirken prolaktinoma * hastalığım nedeniyle bir süre daha ertelemek zorunda kaldım. Çünkü gebelik sırasında senelerdir içmekte olduğum ilaçlarım kullanılamayacaktı. Doktorum önce tedavi dozumu arttırarak beynimde mevcut olan prolaktinoma kitlesini küçültüp, ilaçlarım kesildikten sonra gebelik planlamamı söyledi. Bizim üniversitenin endokrinoloji bölüm hocaları beni hasta konseylerinde birkaç kez tartışıp, sonunda bir süre daha korunmam gerektiğine karar verdiler. Sonra bana ne olduysa, istesem de bebek yapamayacağımdan olsa gerek, bir depresyonlar, sanki hayat boyu çocuk sahibi olamayacakmışım üstelik de hayattaki tek amacım buymuş gibi bir haller... Hayır, ne oldu birden senin özgür ruhuna, ''bu dünyaya çocuk getirmek miii'' hallerine?

     Ara Bilgi: PROLAKTİNOMA
     Prolaktin beynimizde hipofiz denilen ve hormon salınımı yapan bir bezden salınan bir hormon.  En temel işlevi gebelik sonlarına doğru süt salınımını sağlamak. Fazla salgılandığında ovulasyon, yani yumurtlamaya engel olabildiği için infertilite yani kısırlık sebebi olabilir. Ayrıca aşırı salınımına bağlı prolaktinoma diye adlandırılan bir kitle oluşturabilir. Bu kitle görme sinirleri ile olan yakın komşuluğu nedeniyle büyüdüğünde görme alanında daralmalara yol açabilir. 1cm'in üzerinde olmadıkça ilaç tedavisi ile hem hormon baskılanmaya hem de kitle küçültülmeye çalışılır. 1cm'in üstünde olanlara ise genelde ameliyat yapılarak kitle yok edilir. 

    İşte ben böyle, omuzlarım çökmüş bir halde, ayaklarımı sürüye sürüye eve gittim. Eşime olan biteni anlattım. Ortaokuldan beri bu hastalığım vardı ve ben o zamandan beri ilaç kullanıyordum. Ancak son zamanlarda kitlem büyümüş 1cm'e ulaşmıştı, üstelik ilaç tedavisiyle de hormon düzeyim düşmüyordu. Sonraki 6-7 aylık bir süreçte ilaç dozum arttırıldı, ilaç değişikliği yapıldı ama benim hormon seviyem hala aynı, kitlemde ise milim kıpırdama yok. En sonunda bana istersen sen korunmayı bırak. Yaşın da ilerliyor, belki hemen gebe kalamazsın, seni daha da geciktirmeyelim dediler. İnsan istediği kadar doktor olsun ya da süreci hakkında bilgi sahibi olsun, hiç farketmiyor. Kendi başınıza ya da yakınınızın başına bir şey geldiği zaman herkes kadar belki de daha çok (bildiğin tüm olumsuzluklar beynine hücum ediyor çünkü) korkuyorsunuz. ''Gebe kalamazsam, kalırsam da bu kitle çok büyürse, ya görme yetimi kaybedersem, ya kullandığım ilaçlar bebeğe bir zarar verirse, ya çocuklu ama kör olursam!!!'' . Bunların hepsi gerçekten olabilecek risklerdi. İşte tüm bu sorular ve sorunlar arasında ben bebek yapma kararı verdim. Daha dogrusu 6-7 hoca tarafından karar verildi. Bir taraftan da cinsel hayatın birilerinin kontrolünde gibi, yani zor bir durum. ''Hıı daha korunuyoruz.. tamam o zaman bu ay korunmayalım...'' Ben zaten bu konularda sıkılgan biriyim. Stres katsayım biraz daha arttı.

   Yani benim acaba hazır mıyım, şimdi zamanı mı filan gibi planlama şansım olmadı. İşte böylece bebek yapma serüvenim başlamış oldu. Tabii böyle bir tıbbi gereksiniminiz yoksa, çocuk yapmaya karar vermek için gerçekten biraz düşünmek gerek. Ama gerçekten biraz. Çünkü yaş ilerledikçe genellikle daha zor gebe kalındığını unutmamak lazım. Bu konuyla ilgili anlatacaklarım var ama bir sonraki yazımda.. oğlum mızıldanıyor da:)  Şimdilik hoşcakalın...

26 Temmuz 2015 Pazar

MERHABA :)

Yeni blog sayfama bir merhabayla başlamak istedim. 2006 yılında blog yazmaya başladım. Tabii o zamanlar üniversite yılları... kavak yellerinin rüzgarına kapılıp kalemi duygularıma vermiştim. ikizler burcunun tüm iniş çıkışlarıyla hem de:) Tıp fakületsi, mecburi hizmet, tıpta uzmanlık sınavına hazırlandığım günler.. sonra başıma gelen talihsiz olaylar mutlu olaylar, evlilik, asistanlık... özetle gençlikten orta yaşa geçiş sürecim. Şimdiyse yeni bir hayata alışmaya çalışıyorum. Bir bebeğim oldu :) Dünyaya gelen o tatlı miniğin her şeyine o kadar yabancıydım ki.. bir de baktım ''sütüm gelmiyor, bebek emmiyor, 3 günlük bebek kaç saat uyur, bebeğim hıçkırıyor, alt nasıl değiştirilir, hangi pozisyonda uyutulur'' vs gibi aklıma takılan her şeyi googledan aratıyorum. Mesleğim itibariyle bildiklerim ve pediatrist arkadaşlarıma sorduklarım, okuduğum kitaplar, yabancı makaleler filan derken, ben de belki bu süreçte öğrendiklerimi yazsam birilerine faydam olur diye düşündüm. Ve böylece yeni bir blog açmaya karar verdim. Tabii küçücük bir bebeğiniz varken verdiğiniz kararları uygulamaya geçmek epey zaman alıyor:) Bebeğim şimdi 5 aylık ve ben ancak klavyenin başına oturabildim. Uzun lafın kısası bu blogda çocuk sahibi olmaya karar verme sürecimden gebeliğe, doğumumdan lohusalığa ve bebek büyütmekle ilgili bildiğim, öğrendiğim, tecrübe edindiğim ne varsa aktarmaya çalışıcam. Ve sadece bebek büyütmek değil.. biraz da kadın olmak, büyümek, büyüdüğünü kabul etmek, kendi ruh dünyamda yaşadığım değişimler, dönüşümler... Eveet uyandı:) gitmem lazım sevgili dostlar. Bir sonraki yazımda görüşmek üzere...