2 Mayıs 2018 Çarşamba

Bilge doğalı 22 gün oldu
Araba otoyıkamada kalmıstı dün. Onu almaya cıktım. Biraz yürüyüş yapmak süte de iyi gelir diyerek.  Ümitköyn ara dokaklarında yürüdüm. birsürü okul kres dersane. Öğrenciler genöler çocuklar. 20 gündür annem yanıma gelmiyor diye depresyona soktum kendimi. o da kendince kendi evladının depresyonunda halbuki.  yazasım bar habire biyerlere ama olmuyor. halbuki burası en güzeli en kolayı. hemen elimin altında telefon. yaz gitsin heryerde. iç sesimi bastıramıyorum başka şekilde. cocukların günlüğünü de kendi iç sesimin pesimist tonlarıyla doldurmak istemiyorum. Kaç zamandır elimi sürmediğim sigaraya başladım🙁 yani günde bir tane içiyorum ama yine de içiyorum.  bebek eözirirken istemediğim bişey ama stresimle başa çıkamadım. şimdi bi kafede kendime çay söyledim.  bes dk sonra kalkarım. bak yine yapıyorum. 5 dk ile kendimi sürekli bi sıkıştırma hali. sürekli yapılacaklar yetişilecekler. herşeyi kontrol etme çabası. yeni bakıcı eski bakıcı temizlikçi annem herkesi aynı anda kpntrol etmeye calışıyorumve gökdenizin sürekli mutlu olmasına çalışıyorum. asla ytişemiyorum. bi yamdan sürekli ev toplama bileyleri katlama halindeyim. delirdim biraz galiba. akısına bırakamıyorum. derin nefes alıp gülümsemem lazım.